Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.
Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Nos grave certamen belli clademque tenemus, Graecia quam Troiae divino numine vexit, Omniaque e latis rerum vestigia terris.

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc
atque illuc necesse est.

Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper
voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Bork Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Bork

Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Duo Reges: constructio interrete. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;

Ut pulsi recurrant?: Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Optime, inquam.: Sint modo partes vitae beatae.
Moriatur, inquit.: Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Quonam, inquit, modo?: Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.